Jak pokonać stres?
specjalista medycyny rodzinnej dr Joanna Koniorczyk
Jeżeli w swoim życiu doświadczasz objawów związanych ze stresem bardzo ważne jest odpowiednie i efektywe postępowanie.
Postepowanie ze stresem powinno objemować sześć równorzędnych dziedzin:
1. Zredukowanie czynników stresogennych w życiu, zwiększenie czynników łagodzących stres
Ważne jest zidentyfikowanie przestrzeni w życiu, w których pojawia się stres. Obserwacja jak organizm reaguje na stres oraz rozpoznanie w jaki sposób można tego stresu uniknąć, usunąć lub zmniejszyć.
2. Stosowanie technik mających na celu uspokojenie umysłu oraz wspierających postawę pozytywnego myślenia
Doktor Herbert Benson z Harwardu badał psychologiczne zmiany, jakie zachodzą u osób poddających sie technikom relaksacyjnym. Odkrył on, że bez względu na to w jaki sposób jest wywoływana relaksacja wewnętrzne zmiany w organizmie są podobne. W obrębie systemu nerwowego dochodzi do zmiany z dominacji układu sympatycznego na układ parasympatyczny: dochodzi do zwolnienia akcji serca, obniżenie ciśnienia, zużycie tlenu sie zmniejsza, mięśnie się relaksują, w mózgu powstają głównie fale alfa.
Efektywne techniki relaksacji zawierają między innymi różne formy medytacji, joga, tai chi, qi gong, bifeedback oraz głębokie oddychanie.
Ważna rolę w walce ze stresem odbywa sen. Najlepiej przed godziną 22. Wtedy sen jest najzdrowszy. Układ hormonalny i nerwowy ma największą szanse regeneracji.
3. Włączenie do tygodniowej aktywności odpowiedniej ilości ćwiczeń fizycznych
Ćwiczenia fizyczne ( m.in. szybkie chodzenie, bieganie, pływanie, jazda na rowerze, taniec) zwiększają przepływ krwi do wszystkich komórek ciała, przyspieszają wymianę tlenu i dwutlenku węgla oraz dostarczanie składników odżywczych do komórek).
Ponadto ćwiczenia normalizują poziom kortyzolu, insuliny, cukru, hormonów tarczycy i innych.
Ćwiczenia podnoszą poziom endorfin w mózgu zwanych hormonami szczęścia. Udowodniono, że uwalnianie endorfin ma skutki antydepresyjne i likwiduje stany lękowe.
Naukowcy mówią, że 30 minut ćwiczen uprawianych 3 razy w tygodniu to minimum, aby uzyskać efekt. Nie trzeba się bardzo wysilać podczas ćwiczeń, ważna jest systematyczność.
4. Stosowanie zdrowej diety (pełnowartościowej z dużą ilością warzyw i owoców, wyeliminowanie z diety: używek: alkoholu, kawy, papierosów, coca coli i innych napojów energetyzujących oraz cukrów prostych). Jedzenie regularne, powoli, na siędzaco, w spokojnej atmosferze.
Zdrowa dieta z odpwiednią ilością pełnowartościowego białak, witamin i mikroelementów jest bardzo ważna, gdy pacjent doświadcza długotrwłego stresu w życiu. Nawet jeżeli pacjent chwilowo nie jest w stanie usunąć czynników stresogennych życia zdrowa dieta zapewnia energię niezbędną do prawidłowego funkcjonowania w stresie oraz dostarcza niezbędnych składników odżywczych, na które zapotrzebowanie w stresie wzrasta.
5. Stosowanie dodatkowych witamin i ziołowych suplementów diety
W stresie kora nadnerczy produkuje znaczne ilości hormonu o nazwie koryzol. Do produkcji kortyzolu organizm zużywa zapasy witamin i mikroelementów z naszego organizmu: głównie witamine C, witaminę E, kwas pantotenowy, witamine B6, ponadto magnez, wapń oraz pierwiastki śladowe: mangan, selen, molibden, chrom, miedz, zynk.
W długotrwalym stresie jest szczególnie ważne, aby uzupełniac poziom substancji odżywczych niezbędych do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Najlepiej za pomoca zdrowej pełnowartośćiowej diety. Jeżeli pacjent nie jest w stanie uzupełnić niedoborów za pomocą diety, wtedy powinnien stosować suplementy witaminowe.
Korzysnte działanie mają również łagodne ziołowe leki uspokojające.
Właczanie suplementów, ustalenie dawek powinno odbywać się pod kontrolą lekarza lub wykwalifkowanego doradcy żywieniowego (w Irlandii zwanego nutritional therapist)
6. Skorzystanie z pomocy wykwalifikowanego psychoterapeuty, który pomoże zidentyfikować źródła stresu tkwiące głęboko w nas. Np. szkodliwe przekonania na temat świata i innych albo zbyt wysokie wymagania względem siebie i innych.
Pozdrawiam i życzę zdrowia.
Dr Joanna Koniorczyk o sobie:
Studia medyczne ukończyłam na Wydziale Lekarskim Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Staż podyplomowy odbyłam w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. Ludwika Rydygiera w Krakowie oraz w Szpitalu Dziecięcym im. Św. Ludwika. W latach 2000-2004 szkoliłam się w Małopolskim Ośrodku Kształcenia Lekarzy Rodzinnych, w trybie rezydenckim. Od 2004 roku pracowałam jako lekarz rodzinny w Praktyce Grupowej Lekarzy Rodzinnych , w opiece całodobowej dla dzieci i dorosłych i w prywatnym pogotowiu „Falck” w Krakowie.
W ramach ksztacenia podyplomowego ukończyłam dwuletni kurs organizowany przez Brytyjski Wydział Homeopatii (Licenced Associate of the Faculty of Homeopathy LFHom).
W tym roku ukończyłam kurs z zakresu medycyny funckjonalnej oraz leczenia żywieniem w Dublinie.
Od czasów studiów interesuję się medycyna naturalną, medycyna ekologioczną, dietetyką.
W mojej praktyce zawodowej zajmuję się także osobami z nadwagą i otyłością, stosując z dobrym skutkiem stosując indywidualne programy dietetyczne. Medycyna rodzinna jest mi szczególnie bliska ze względu na ideę wszechstronności i ciągłości opieki nad pacjentem. Kompleksowe podejście do pacjenta, uwzględniające warunki środowiskowe oraz kontekst rodziny, pozwalają w moim przekonaniu nie tylko skutecznie zwalczać chorobę, ale przede wszystkim zapobiegać jej powstawaniu. W moim podejściu do pacjenta szczególną wagę przywiązuję do zdrowego trybu życia i właściwej diety jako czynników warunkujących zdrowie.
Jestem autorem pracy przedstawionej na IV Konferencji Naukowej: „Epidemie XXI wieku” we Wrocławiu. Tytuł pracy: „Wpływ diety o niskim indeksie glikemicznym na masę ciała i lipidogram.